Είναι αυτονόητο ότι θα έπρεπε να είχαν υπάρξει καρατομήσεις. Όχι παραιτήσεις. Καρατομήσεις. Και καταλογισμός ευθυνών. Αυτό σημαίνει, σε ανάλογες περιπτώσεις, κράτος δικαίου. Ένα κράτος που αποδίδει δικαιοσύνη προς όλες τις κατευθύνσεις, πρωτίστως δε σε ό,τι αφορά τα του οίκου του και τα πεπραγμένα των εντεταλμένων υπαλλήλων του, ου μην και των πολιτικών προϊσταμένων τους.
Εάν οι άνθρωποι που συγκροτούν το "οικονομικό επιτελείο" δεν είναι σε θέση να εκτελέσουν απλές μαθηματικές πράξεις για τον υπολογισμό ενός φόρου "με αντικειμενικό τρόπο", τότε καταλαβαίνει κανείς τι είδους επιτελείο είναι αυτό και τι είδους κινδύνους εγκυμονεί, διά της απλής υπάρξεώς του, για τη χώρα.
Όσο για τον θρασύ, κατά τα φαινόμενα, κ. καθηγητή, ο οποίος βρήκε την ώρα να μας υπενθυμίσει τα ... διαφυγόντα κέρδη της υποτιθέμενης σταδιοδρομίας του στο εξωτερικό, αρκεί, αντί άλλου σχολίου, η υπενθύμιση, για πολλοστή φορά και υπό τύπον ετεροπροσωπίας εις τη νιοστή δύναμη, του περίφημου αφορισμού του Bismarck:
"Drei Professoren und das Vaterland verloren".Τουτέστιν, σε ωραία ελληνική μετάφραση: "Καθηγηταί τρεις και εχάθη η πατρίς" ...”
.gif)